ΠΟΛΙΤΗς

Εφιαλτικές μέρες και νύχτες για το Μάτι της Νέας Μάκρης.........................Ιστοσελίδα για κοινωνικό-πολιτικά ζητήματα....................Νοέμβριος 2018...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

πολίτης //ουσιαστικό // κάτοικος πόλης που έχει πολιτικά δικαιώματα, ελεύθερος πολίτης |με γεν. |αντ. του ἰδιώτης |αντ. του ξένος 2. συμπολίτης |φρ. ἀγαθός πολίτης, χρηστὸς πολίτης, αντ. κακὸς πολίτης, πονηρὸς πολίτης |φρ. φύσει, γένει πολίτης=από τη γέννησή του ελεύθερος πολίτης |φρ.ποιῶ ή ποιοῦμαι τινά πολίτην=πολιτογραφώ, δίνω σε κπ. τα δικαιώματα ελεύθερου πολίτη Β. |το ουσ. ως επίθ. αυτός που ανήκει στην πόλη //Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Μετάφραση [Translate]


Το περιστέρι της Ειρήνης, Pablo Picasso // για τον Άνθρωπο, την ειρήνη στον κόσμο, λέμε όχι στους πολέμους και στη βία από άνθρωπο σε άνθρωπο ...make love not war - κάντε έρωτα όχι πόλεμο....
Οι Λαϊκοί Αγώνες για μια ανθρώπινη κοινωνία σήμερα- αλλά και την απελευθέρωση της Χώρας μας από την τρόικα και το ΔΝΤ είναι συνέχεια του Εθνικό-απελευθερωτικού Αγώνα του 1821...αλλά και του 1940...

Τρίτη 31 Μαρτίου 2015

Η Ολλανδία «κάνει πλάτες» στην Eldorado Gold για να φοροδιαφεύγει στην Ελλάδα

   ΚΛΕΦΤΟ-ΚΡΑΤΙΑ  



Τα ευρήματά της έκθεσης θα δοθούν στη δημοσιότητα την Τετάρτη 1η Απριλίου στις 12 το μεσημέρι στο Αμφιθέατρο του 9,84 στην «Τεχνόπολη» στο γκάζι - Πειραιώς 100, στην Αθήνα. Μιλάει στο Κόκκινο η Μαρία Καδόγλου από το Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων.
Τουλάχιστον 1,7 εκ ευρώ είναι τα χαμένα φορολογικά έσοδα για την Ελλάδα  από την καναδική El Dorado Gold καθώς η εταιρεία επωφελείται από το φορολογικό σύστημα της Ολλανδίας που ευνοεί την φοροαποφυγή, καταγράφει το Κέντρο Έρευνας για τις Πολυεθνικές Επιχειρήσεις.
Σύμφωνα με την ολλανδική Μη Κυβερνητική οργάνωση  η El Dorado Gold διατηρεί 12 θυγατρικές στην Ολλανδία με περιουσιακά στοιχεία αξίας 2 δις ευρώ, αλλά μόλις μια θυγατρική διαθέτει εργαζομένους, μόλις 3.
Τα πλήρη ευρήματά της έκθεσης θα δοθούν στη δημοσιότητα και θα συζητηθούν την 1η Απριλίου στις 12 το μεσημέρι στην Αθήνα σε εκδήλωση που συνδιοργανώνεται από τη SOMO σε συνεργασία με το ThePressProject και με την υποστήριξη τωνΙνστιτούτων Νίκος Πουλαντζάς και το ελληνικό Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων. Η παρουσίαση θα γίνει την Τετάρτη 1η Απριλίου στις 12 το μεσημέρι στο Αμφιθέατρο του 984 στην «Τεχνόπολη» στο γκάζι - Πειραιώς 100, Γκάζι.

Το πάνελ της παρουσίασης περιλαμβάνει τους:
  • Eva Joly, Ευρωβουλευτής με τους Πράσινους / European Free Alliance και αντιπρόεδρος της ειδικής επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα Tax Rulings.
  • Χάρης Γολέμης, Διευθυντής του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς
  • Νικόλας Λεοντόπουλος, δημοσιογράφος ThePressProject
  • Μαρία Καδόγλου, Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων
  • Katrin McGauran, συγγραφέας της έκθεσης και επικεφαλής ερευνήτρια της SOMO
Η έκθεση με τον τίτλο «Ό,τι γυαλίζει δεν είναι χρυσός» (“Fool’s Gold ”) περιγράφει τους τρόπους με τους οποίους η καναδική πολυεθνική Eldorado Gold φοροαποφεύγει στην Ελλάδα με τη χρήση εταιρειών-θυρίδων στην Ολλανδία και τελικό προορισμό των κερδών σε οφσόρ στα νησιά Μπαρμπέιντος.
Επιπλέον η έκθεση παρουσιάζει ανησυχητικά στοιχεία για τα αποτελέσματα της δράσης της εταιρείας που έχουν κόστος σε περιβαλλοντικό επίπεδο αλλά και σε επίπεδο ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Τέλος η έκθεση της SOMO αναλύει βάσει στατιστικών δεδομένων πώς η Ολλανδία αποτελεί μαζί με το Λουξεμβούργο τους δύο πιο δημοφιλείς φορολογικούς παραδείσους μέσω των οποίων πολλές εταιρείες, ελληνικών και ξένων συμφερόντων, γλιτώνουν φόρους στη χώρα μας.

Διαβάστε επίσης:

_____________
http://www.stokokkino.gr/article/1000000000006887/I-Ollandia-kanei-plates-stin-Eldorado-Gold-gia-na-forodiafeugei-stin-Ellada

Εξεταστική Επιτροπή για την υπαγωγή της χώρας στο καθεστώς του μνημονίου

   ΠΟΛΙΤΙΚΗ    

Στη συνεδρίαση του Προεδρείου της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ που διεξάγεται αυτή τη στιγμή, θα συζητηθεί η κατάθεση από την ΚΟ πρότασης για τη σύσταση Εξεταστικής επιτροπής που αφορά στην υπαγωγή της χώρας στο καθεστώς του μνημονίου
Μετά το τέλος της συνεδρίασης του Προεδρείου θα γίνει δήλωση του Γραμματέα της ΚΟ Χρήσου Μαντά στο περιστύλιο της Βουλής.

___________

Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015

Λαϊκή Γνώμη: 30 Μάρτη 1952. Την στιγμή της εκτέλεσης Ηλίας Αργυ...

Λαϊκή Γνώμη: 30 Μάρτη 1952. Την στιγμή της εκτέλεσης Ηλίας Αργυ...: 30 Μάρτη 1952. Ηλίας Αργυριάδης, Ν.Καλούμενος Δ. Μπάτσης, Νίκος Μπελογιάννης την στιγμή της εκτέλεσης. Έτσι αγαπάμε εμείς την Ελλάδα με τ...




30 Μάρτη 1952.
Ηλίας Αργυριάδης, Ν.Καλούμενος Δ. Μπάτσης, Νίκος Μπελογιάννης την στιγμή της εκτέλεσης.
Έτσι αγαπάμε εμείς την Ελλάδα με την καρδιά μας και με το αίμα μας.

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2015

Υπό κατάληψη ο 105,5 Στο Κόκκινο



Αντιεξουσιαστές, αλληλέγγυοι των φυλακισμένων απεργών πείνας πραγματοποιούν μετά τις 8 το πρωί σήμερα συμβολική κατάληψη στο κτίριο του ρ/σ «Στο Κόκκινο 105,5» (Σαρρή 19, Ψυρρή).

Η κατάληψη πραγματοποιείται με κύρια αιτήματα την κατάργηση του άρθρου 187 και 187Α, του «κουκουλονόμου» καθώς και του νομικού πλαισίου που ορίζει τη λειτουργία των φυλακών τύπου Γ'.
Οι καταληψίες, που έβγαλαν έξω τους εργαζόμενους του σταθμού, διέκοψαν το πρόγραμμα και διάβασαν το κείμενο κατάληψης. Από εκείνη την ώρα, πραγματοποιούν δικό τους πρόγραμμα.
Ενημερώνουμε τους ακροατές του Κόκκινου, πως το www.stokokkino.gr, σεβόμενο την κατάληψη, και παρά το γεγονός πως οι πολιτικές εξελίξεις είναι έντονες και πιεστικές, δεν θα ενημερώνει μέχρις ότου τερματισθεί η κατάληψη.

Το κείμενο της Κατάληψης του 105,5:

Έως σήμερα 23 Μαρτίου 2015, δεκάδες πολιτικοί κρατούμενοι έχουν προχωρήσει σε απεργία πείνας από τις 2 Μαρτίου απαιτώντας:την κατάργηση της ειδικής ¨αντιτρομοκρατικής¨ νομοθεσίας και συγκεκριμένα τους νόμους περί τρομοκρατικής και εγκληματικής οργάνωσης(νόμοι 187Α και 187),την κατάργηση των ειδικών κατασταλτικών νόμων (κουκουλονόμος), την κατάργηση των φυλακών τύπου Γ που αποτελούν την ολοκλήρωση του καθεστώτος εξαίρεσης των πολιτικών κρατουμένων,την οριοθέτηση της χρήσης και επεξεργασίας του DNA σαν αποδεικτικό μέσο,την άμεση απελευθέρωση του Σάββα Ξηρόυ,ο οποίος παρά το 98% αναπηρίας του εξοντώνεται συστηματικά εδώ και δεκατρία χρόνια από το κράτος και την άμεση απελευθέρωση των συγγενών των μελών της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς.
Στηρίζοντας τις διεκδικήσεις των απεργών πείνας,ομάδα αλληλέγγυων συντρόφων/ισσών από τον αναρχικό χώρο,προχωρούμε σε κατάληψη του ραδιοφωνικού σταθμού “Κόκκινο 105,5”.Η επιλογή του συγκεκριμένου σταθμού είναι προφανής:το “Κόκκινο” είναι ένα καθεστωτικό αλλά και πλέον κυβερνητικό ραδιόφωνο ή αλλιώς θα λέγαμε ο τηλεβόας της συγκυβέρνησης Σύριζα-Ανεξάρτητοι Έλληνες.
Το “Κόκκινο” όπως και η συντριπτική πλειοψηφία του μιντιακού συρφετού διαστρευλώνουν το συνολικό πλαίσιο του αγώνα των απεργών πείνας και των δράσεων αλληλεγγύης σε αυτούς.Η κατάληψη αυτή αποτελεί μια ενέργεια,η οποία πηγάζει από το ευρύτερο κίνημα αλληλεγγύης με τους κρατούμενους,οι οποίοι δίνουν έναν αγώνα που μας αφορά όλους.
Εμείς από την κατάληψη στο “Κόκκινο 105,5” παίρνουμε το μέσο στα χέρια μας και κάνουμε την αντιπληροφόρηση όπλο!Η δράση αυτή εντάσσεται στο ευρύτερο πολύμορφο κίνημα αλληλεγγύης με τους πολιτικούς κρατούμενους απεργούς πείνας.
Νίκη στον αγώνα των απεργών πείνας! Μέχρι το γκρέμισμα κάθε φυλακής!

“Κατάληψη στο Κόκκινο 105,5”

Τρίτη 17 Μαρτίου 2015

Η Ελλάδα λέει Αντίο στον αδικοχαμένο παιδί τον Βαγγέλη που αγαπήσαμε... με Γιάννη Ρίτσο



Ποτέ δε φεύγουν τα νεκρά παιδιά απ' τα σπίτια τους,
τριγυρίζουν εκεί, μπλέκονται στα φουστάνια τής μητέρας τους
την ώρα που εκείνη ετοιμάζει το φαΐ κι ακούει το νερό να κοχλάζει
σα να σπουδάζει τον ατμό και το χρόνο. Πάντα εκεί -
Και το σπίτι παίρνει ένα άλλο στένεμα και πλάτεμα

σάμπως να πιάνει σιγαλή βροχή
καταμεσής καλοκαιριού, στα ερημικά χωράφια.
Δε φεύγουν τα νεκρά παιδιά. Μένουν στο σπίτι
κι έχουν μια ξέχωρη προτίμηση να παίζουν στον κλεισμένο διάδρομο
και κάθε μέρα μεγαλώνουν μέσα στην καρδιά μας, τόσο
που ο πόνος κάτω απ' τα πλευρά μας, δεν είναι πια απ΄τη στέρηση
μα απ' την αύξηση. Κι αν κάποτε οι γυναίκιες βγάζουν μια κραυγή στον ύπνο τους,
είναι που τα κοιλοπονάνε πάλι.
Γιάννης Ριτσος

Δευτέρα 9 Μαρτίου 2015

Στις 8 του Mάρτη του 1857 στη Νέα Υόρκη των HΠA οι γυναίκες που δούλευαν στα εργοστάσια υφαντουργίας και ιματισμού ξεσηκώθηκαν, έκαναν την πρώτη καταγεγραμμένη στην ιστορία απεργία γυναικών εργαζομένων,









Στις 8 του Mάρτη του 1857 στη Νέα Υόρκη των HΠA οι γυναίκες που δούλευαν στα εργοστάσια υφαντουργίας και ιματισμού ξεσηκώθηκαν. 
Έκαναν την πρώτη καταγεγραμμένη στην ιστορία απεργία γυναικών εργαζομένων,  διαδήλωσαν για τη μείωση των ωρών εργασίας σε 10 ώρες (μέχρι τότε ήταν 16), για ίσα μεροκάματα με τους άνδρες και για ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και ζωής. 
Η συγκέντρωση και διαδήλωση τότε πνίγηκε στο αίμα. 
Δύο χρόνια αργότερα, πάλι το Mάρτη, ξανά οι «εργάτριες ρούχων» οργάνωσαν την πρώτη εργατική ένωση προσπαθώντας να προστατεύσουν τους εαυτούς τους και να κερδίσουν μερικά βασικά δικαιώματα στο χώρο εργασίας τους.
Στις 22 Νοέμβρη 1909, στη Νέα Υόρκη, μετά από 11 εβδομάδες απεργιών περιορισμένων σε συγκεκριμένες βιοτεχνίες, χιλιάδες εργάτες και εργάτριες υφαντουργίας συγκεντρώθηκαν στο Cooper Union, για να αποφασίσουν αν θα κλιμακώσουν τις κινητοποιήσεις. Καθώς οι συνδικαλιστές ηγέτες, άντρες στην πλειοψηφία τους, εφιστούν την προσοχή στους κινδύνους που εγκυμονεί η κήρυξη γενικής απεργίας, ανεβαίνει στο βημα η νεαρή εργάτρια Κλάρα Λέμλικ, υποβασταζόμενη. 
Μόλις είχε βγει από το νοσοκομείο όπου νοσηλεύτηκε μετά τον ξυλοδαρμό της από τραμπούκους κατά τη διάρκεια πικετοφορίας (ενώ είχε συλληφθεί 17 φορές στο διάστημα της απεργίας). 
Τα λόγια της μεταφράζονταν ταυτόχρονα στα αγγλικά και τα ιταλικά από τα γίντις, ξεσηκώνοντας τον ενθουσιασμό των εργατριών:. ». Άκουσα όλους τους ομιλητές και δεν διαθέτω πια άλλη υπομονή Είμαι εργάτρια, μια από όλες αυτές που απεργούν ενάντια στις αφόρητες συνθήκες. 
Κουράστηκα να ακούω τους, ομιλητές να μιλούν με γενικότητες Εδώ ήρθαμε να αποφασίσουμε αν θα κατέβουμε σε απεργία ή όχι Εγώ προτείνω να κατέβουμε σε γενική απεργία -.! τώρα” 
Τα λόγια της ξεσήκωσαν τον ενθουσιασμό των γυναικών που ψήφισαν υπέρ της απεργίας και βγήκαν στο δρόμο-σε σύγκρουση με την αστυνομία, τους δικαστές, τους εργοδότες, αλλά συχνά, και τις ίδιες τις οικογένειές τους.
Ήταν από μία από τις σκληρότερες απεργίες γυναικών, η γνωστή σαν «εξέγερση των 20.000″ εργατριών στις βιοτεχνίες ιματισμού της Νέας Υόρκης που διήρκεσε από το Νοέμβρη του 1909 ως το Φλεβάρη του 1910. 
Μια ηρωική απεργία που κλιμακώθηκε εντάσσοντας και χιλιάδες εργάτες της υφαντουργίας και έγινε γενική απεργία στον κλάδο.

Κυριακή 1 Μαρτίου 2015

Η ειλικρίνεια είναι πολιτική

Το Εurogroup, η συμφωνία και οι προοπτικές-1
του Στρατή Μπουρνάζου
bournazos

Στα σημερινά «Ενθέματα» έχουμε αρκετά άρθρα για τη συμφωνία του Εurogroup. Τα ζητήσαμε σε μια προσπάθεια κριτικής αποτίμησης (πέρα από — εύκολες και άγονες συυνάμα– ζητωκραυγές και κατάρες), κυρίως με το αγωνιώδες ερώτημα της προοπτικής, του τι πρέπει να κάνουμε από εδώ και πέρα. Και τα υποκείμενα αυτής της πρότασης («τι πρέπει να κάνουμε») είναι πολλά: η κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ, το κίνημα και, φυσικά, εμείς· εμείς που κάθε φορά μιλάμε.
Δεν γράφω αυτό το σύντομο σημείωμα για να προσθέσω τη σοφία μου. Το κάνω, πρώτα απ’ όλα, για λόγους ειλικρίνειας. Γράφοντας τόσα χρόνια σε αυτές τις σελίδες νιώθω ότι οφείλω –και θέλω– να τοποθετηθώ σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή, να πω τρία πράγματα για τα οποία είμαι βέβαιος (ανάμεσα σε πολλά για τα οποία δεν είμαι)
1. Το πρώτο, και κυριότερο για μένα, είναι η ειλικρίνεια· προσωπική και πολιτική. Είναι απαραίτητο να μιλάμε όλοι με ειλικρίνεια, και αυτό ισχύει στο πολλαπλάσιο για την κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ. Με λίγα λόγια, λοιπόν, θεωρώ απαραίτητο να πούμε (ή, τουλάχιστον, να πω) ότι η συμφωνία δεν είναι αυτή που θέλαμε· ότι απέχει σημαντικά από τις προεκλογικές διακηρύξεις και επιδιώξεις μας· και μας δυσκολεύει σημαντικά να ασκήσουμε πολιτική. Και, αμέσως μετά, να συμπληρώσω ότι εκτιμώ πως με τους δεδομένους συσχετισμούς και πλαίσια δεν θα μπορούσε να είναι ουσιωδώς καλύτερη (άλλοι, βέβαια, κάνουν άλλες εκτιμήσεις). Και όπως έγραψε ο Άρης Ντάτσης στο τουίτερ «το “δεν μπορώ περισσότερο” διαφέρει από το “έκανα αυτό που υποσχέθηκα”».
Με δυο λόγια, θέλω να πω ότι ακόμα και αν κάποιος θεωρεί ότι η συμφωνία αποτελεί σημαντική επιτυχία (και υπάρχουν πολλοί τέτοιοι, και μάλιστα μεγάλα ονόματα, ο Κρούγκμαν, ο Μπαλιμπάρ, ο Μεζάντρα), δεν μπορεί να αρνηθεί, πιστεύω, τα παραπάνω: ότι είναι πίσω από αυτό που ήθελε και η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η ειλικρίνεια για την οποία μιλάω, δεν είναι απλώς ένα ηθικό ή αξιακό ζήτημα. Είναι ένα ουσιώδες πολιτικό κεφάλαιο. Ένα από τα βασικά όπλα του ΣΥΡΙΖΑ είναι η σχέση εμπιστοσύνης, η αξιοπιστία, η ειλικρίνεια προς αυτούς που τον ψήφισαν (αλλά και προς αυτούς που δεν τον ψήφισαν). Και μια αποδοχή της πραγματικότητας, του δύσκολου συμβιβασμού (που έχει στοιχεία και επιτυχίας και αποτυχίας) δεν σπέρνει την απογοήτευση — ας μην αντιμετωπίζουμε τους πολίτες ως νήπια. Την απογοήτευση και την αποκαρδίωση τη δημιουργούν κυρίως η απόσταση από την πραγματικότητα, οι ωραιοποιήσεις. Αντίθετα, η ειλικρίνεια (ούτε ο βαυκαλισμός ούτε η καταστροφολογία) πρέπει αποτελέσει την πολιτική βάση πάνω στην οποία θα συνεχίσουμε, πάνω στην οποία θα κινητοποιηθεί ο κόσμος, πάνω στην οποία θα στηρίξει αλλά και θα πιέσει την κυβέρνηση.
2. Η δεύτερη κρίσιμη έννοια, σε αυτά που συζητάμε, είναι η δημοκρατία. Όχι πάλι αφηρημένα και αξιακά, αλλά ως πολύ συγκεκριμένος πολιτικός παράγοντας, που μπορεί να αποδειχθεί καθοριστικός για την έκβαση των πραγμάτων. Η κινητοποίηση του κόσμου, η ενεργοποίηση των πολιτών, ο ενθουσιασμός που έδειξαν τις πρώτες μέρες αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά και πιο στέρεα πολιτικά κεφάλαια της κυβέρνησης. Η παθητικοποίηση και η απόσυρση των πολιτών θα είναι, πιστεύω, η ταφόπλακα και της κυβέρνησης και της αριστερής πολιτικής. Αν όμως έχει έτσι το πράγμα τότε χρειαζόμαστε, επειγόντως και όσο γίνεται πιο πλατιά, δημοκρατικές διαδικασίες, διαδικασίες ενημέρωσης και απόφασης. Και εντός κόμματος (Κεντρική Επιτροπή, Κοινοβουλευτική Ομάδα, τις οργανώσεις), αλλά και εκτός, με συνελεύσεις σε γειτονιές, πρωτοβουλίες, επιτροπές δράσης, εκδηλώσεις και ό,τι άλλο μπορούμε να φανταστούμε. Οι ανοιχτές διαδικασίες συζήτησης και απόφασης δεν είναι ούτε πολυτέλεια ούτε απώλεια χρόνου ούτε «μπελάς»· είναι εκ των ων ουκ άνευ όρος για να συντίθεται οι απόψεις, οι αποφάσεις να αποκτούν δημοκρατική νομιμοποίηση, και η κοινωνία να κινείται (Ως προέκταση αυτού, για χίλιους ουσιαστικούς λόγους, η συμφωνία εντελώς είναι απαραίτητο να κυρωθεί από τη Βουλή — και δεν συνεχίζω γιατί το θεωρώ αυτονόητο).
3. Παράλληλα με τα δύο παραπάνω, το μόνιμο ερώτημα: Τι κάνουμε; Παρά την ύφεση του ενθουσιασμού, παρά τους περιορισμούς που θέτει η συμφωνία, το πεδίο της πολιτικής πράξης παραμένει ευρύ: και για πεδία που δεν τα αγγίζει (δικαιώματα, αστυνομία, ιθαγένεια, ήθος της διακυβέρνησης, κανόνες στα media) ή δεν τα αγγίζει άμεσα (πολιτισμός, παιδεία), αλλά και για πεδία που βρίσκονται στην καρδιά της (οικονομία, ιδιωτικοποιήσεις, αλληλεγγύη), ειδικά ενόψει νέας διαπραγμάτευσης. Εκτός αν θεωρούμε ότι η δανειακή σύμβαση ακυρώνει πλήρως τη δυνατότητα πολιτικής. Όσοι δεν το πιστεύουμε, όλοι όσοι πιστεύουμε ότι η πράξη είναι το κριτήριο της πολιτικής (και της αλήθειας), πρέπει, τώρα, να τα δώσουμε όλα. Το τετράμηνο που θα ακολουθήσει θα κριθούν πολλά. Και αυτό ισχύει για όλους όσους τοποθετούνται στον χώρο της Αριστεράς και των κινημάτων, ανεξάρτητα από την άποψή τους για τη συμφωνία, πιστεύω· και το πεδίο πια δεν είναι μόνο η Ελλάδα, αλλά η Ευρώπη, και η Αριστερά σε παγκόσμια κλίμακα.